น้ำอบไทย น้ำอบไทยนั้นเป็นเครื่องสำอางที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ มีหลักฐานการใช้น้ำอบไทยมาแต่สมัยสุโขทัย ต่อเนื่องมาจนถึงสมัยตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 2 ซึ่งทรงโปรดใช้น้ำอบน้ำปรุงมาก จึงทำให้เป็นที่นิยมในหมู่ชนชั้นสูง และแผ่ขยายมาถึงสามัญชน
ปัจจุบัน ความนิยมของคนรุ่นใหม่ต่อน้ำอบไทยในลักษณะเป็นเครื่องสำอางน้อยลงมาก ยังมีการใช้น้ำอบในงานพิธีต่างๆ เพียงเท่านั้น เช่น รดน้ำสังข์ รดน้ำผู้ใหญ่ การโกนผมไฟ พิธีสรงน้ำพระ หรือใช้งานอวมงคลอย่างงานศพ
บทความนี้จะขอนำการทำน้ำอบไทยตำรับอภัยภูเบศร์ มาให้ท่านผู้อ่าน ลองทำดู โดยมีส่วนประกอบ ดังนี้ค่ะ (ผาสุก : 2557)
-ดอกกระดังงา ๑๐ ดอก
-ชะลูดบดหยาบ ๒ ช้อนโต๊ะ
-แก่นจันทน์เทศบดหยาบ ๒ ช้อนโต๊ะ
-ใบเตยหั่นละเอียด ๕ ใบ
-น้ำสะอาด ๔ ถ้วย
-เทียนหอมอบขนม
วิธีทำ
- นำน้ำสะอาดตั้งไฟให้เดือด ดับไฟแล้วใส่ส่วนผสมที่เตรียมไว้ ปิดฝาทิ้งไว้จนเย็นสนิท
- กรองใส่โถงกระเบื้อง อบด้วยควันเทียน ๓-๔ ครั้ง
- ร่ำด้วยส่วนผสมที่ใช้การร่ำแป้งประมาณ ๗-๙ ครั้ง
- บดแป้งที่ร่ำแล้วประมาณ ๑/๘ ของน้ำ (ก่อนบดแป้งร่ำให้หยดน้ำมันดอกไม้กลิ่นละ ๓-๕ หยด) ตามด้วยพิมเสน ๑ หยิบมือ แล้วนำไปกรองด้วยผ้าขาวบางอีก ๑ หรือ ๒ ครั้ง
ที่มา : ผาสุก ปีที่ ๗๗ ฉบับที่ ๑๘๔ กันยายน – ธันวาคม ๒๕๕๗