หากย้อนเวลากลับไปประมาณ 48 ปีที่แล้ว เป็นช่วงเวลาที่ฉันได้รู้จักกับ “ชาวกรุง” ฉันจะมีความสุขที่สุดและอยู่นิ่ง ๆได้นานๆ หากได้อยู่กับเขา แต่ด้วยความที่พ่อของฉันค่อนข้างหวงและห่วงมากหรือเกรงในความไม่เรียบร้อยของฉันก็หาทราบได้ไม่ พ่อมักจะเก็บ”ชาวกรุง”ไว้บนหลังตู้เสื้อผ้าใบใหญ่เสมอ
