คาถายอดกันฑ์พระไตรปิฏก  

 สัปดาห์หนึ่งมี 7 วัน หรือว่า 7 วันเรียกกันว่าเป็นหนึ่งสัปดาห์  ในทุกๆ 7 วันจะมีวันพระ 1 วันใน 1สัปดาห์  ชาวพุทธส่วนใหญ่ตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวดนิยมไปทำบุญที่วัดหรือเจริญสวดมนต์ภาวนา ผู้สูงอายุบางคนก็นิยมไปปฏิบัติธรรมนอนอยู่ที่วัดในวันพระ   บทสวดมนต์ที่นิยมสวดกันประจำได้แก่บทบูชาพระรัตนตรัย  บทพระธรรมคุณ  บทพระสังฆคุณ เพื่อเจริญภาวนา  สำหรับบทสวดมนต์ทั้งสามบทนี้ใครที่สวดเป็นประจำจะใช้ทำนองสรภัญญะ  และมีอีกคาถาที่นิยมสวดกันก็คือคาถายอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก เป็นพุทธมนต์อันศักดิ์สิทธิ์ สำหรับสวดและภาวนาทุกเช้าค่ำ เพื่อความสวัสดีความเป็นสิริมงคลแก่ผู้ปฏิบัติอันเป็นบ่อเกิด มหาเตชัง มีเดชมาก มหานุภาวัง มีอานุภาพมาก และมีลาภยศ สุขสรรเสริญ ปราศจากทุกข์โศกโรคภัย อุปัทวันตราย และความพินาศทั้งปวง ตลอดทั้งหมู่มารร้ายและศัตรูคู่อาฆาตไม่อาจแผ้วพานได้ และอานิสงส์สวดยอดกัณฑ์พระไตรปิฎกโบราณท่านว่า ผู้ใดได้พบยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้แล้ว ท่านว่าเป็นบุญอันประเสริฐนัก เมื่อพบแล้วให้พยายามสวดภาวนาอยู่เป็นนิตย์ตราบเท่าชีวิต จนทำลายขันธ์จากมนุษย์โลก แล้วก็จะไปยังเกิดในสัมปรายภพสวรรค์สุคติภพด้วยพระอานิสงส์เป็นแน่แท้ผลของการสวดมนต์จะทำให้ Continue reading บทสวดมนต์คาถายอดกัณฑ์พระไตรปิฎก →