เป็นกฎเกณฑ์ธรรมชาติของมนุษย์ทุกคน ที่เกิมาแล้วต้องมีความปรารถนา ความต้องการ และความอยากได้ในห้วงลึกของหัวใจ เรามีความอยากได้ด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่ความอยากได้ของแต่ละคนแตกต่างกัน เช่น บางคนอยากได้เงินมาก ๆ บางคนอยากมีบ้านเป็นของตนเองสักหลัง บางคนอยากสำเร็จการศึกษาระดับสูง ฯลฯ แต่เมื่อได้สิ่งที่ปรารถนาแล้ว ก็มีสิ่งที่อยากได้อย่างอืนตามมาอีกเป็นเช่นนี้ไม่มีที่สิ้นสุด นั่นคือความเหมือนของคนทุกๆ คน
ปัญหาที่แตกต่างกันของแต่ละคนก็คือ ” การปฏิบัติ ” หรือการใช้เวลาสร้างความสำเร็จให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการนั้น บางคนใช้เวลามาก บางคนใช้เวลาปานกลาง บางคนใช้เวลาน้อย ความสำเร็จจะเกิดได้ต้องขึ้นอยู่กับพลังความตั้งใจมากน้อยแค่ไหน ทุ่มเทเพียงใด ประเภท “ลุย” หรือ “เฉื่อย ”
“ทำไม เราปรารถนาแล้ว เราไม่ได้ตามความต้องการ” นี่เป็นคำถาม ก็ในเมื่อความสำเร็จในสิ่งที่เราต้องการอยู่ในอุ้งมือเราแท้ๆ เราเป็นผู้กำหนดชะตาชีวิต ลิขิตตัวเอง ผู้อื่นเช่น ญาติพี่น้อง , เพื่อน , ผู้บังคับบัญชา ฯลฯ ล้วนแต่เป็นตัวประกอบทั้งนั้น ในชีวิตจริงเราคือพระเอก เราเขียนบทให้ตัวเราเอง
กติกาต่อไปนี้คือสิ่งที่ทำให้เกิดความสำเร็จได้ไม่ยาก
1. ต้องมองหา Champion และศึกษาเรียนรู้จากแชมป์ว่าเขาทำอย่างไรบ้างเช่นเขาตื่นนอนกี่โมง เริ่มทำงานกี่โมง เขาจัดระบบการทำงานอย่างไร เช่นเขาทำงาน 8.00 น. เราต้องทำให้มากกว่าเขาคือ เราต้องเริ่มงาน 7.30 น. ฯลฯ
2. ต้องสัญญา Commitment กับตัวเองว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง (ถ้าเราไม่ให้คำสัญญา ไม่ฝันไม่ฝึก ไม่ข่มใจปรับตัวเอง ) เราจะไม่ได้ทำแบบที่แชมป์เขาทำ ถ้าทำแบบเดิมก็จะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง
3. มีระเบียบของตนเอง Self Discipline ดูตนเองประเมินตนเอง มีการลงโทษและให้รางวัลตนเองตามที่ตั้งใจไว้
4. หาตัวกระตุ้นให้กระทำงานหนักมากขึ้น โดยตั้งเป้าประสงค์ให้ชัดเจน จับ Focus ไปที่เป้าหมายนั้นๆ ( โดยมีความมุ่งมั่นและมีการเตรียมตัวที่ดี) การกระทำจะต้องมี่ระบบแบบแผน กำหนดเป้าหมาย ดำเนินการต่าง ๆ ตามขั้นตอนที่ถูกทิศถูกทาง
สรุป เมื่อเราเขียนบทให้ตัวเราเอง และทำตามกติกาแล้วต้องการให้เรื่องที่เราสร้างจบแบบไหนเรากำหนดได้
Happy Ending จบอย่างสมหวัง
Sad Ending จบแบบเศร้า ๆ
Uncommonsense Ending จบแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว
เชื่อว่าทุกๆ คนก็อยากจบแบบ Happy Ending กันทั้งนั้น
ที่มา : วิโรจน์ ว่องประเสริฐ. (2541 ). ถ้าคุณไม่ทำ แล้วใครจะทำ. วารสารธุรกิจก้าวหน้า, ปีที่ 11(ฉบับที่ 122), หน้า 78-79