เมื่อยังเป็นผู้ช่วยวิทยากร ในชั้นเรียนที่เป็นการสอนการใช้โปรแกรมนั้น พวกเราได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ช่วยวิทยากร เริ่มต้นตั้งแต่การดูแลอุปกรณ์การสอนให้พร้อมใช้ การดูแลเครื่องคอมพิวเตอร์ให้อยู่ในสภาพที่จะเรียนได้ หรือแม้แต่ความพร้อมในการลงโปรแกรมบางอย่างเพื่อการเรียนการสอน ก็ต้องถุกเตรียมการไว้อย่างเนิ่นๆ ไม่เกิดความขลุกขลักเมื่อวิทยากรเริ่มสอน ดุแลแม้กระทั่งการลงชื่อ การรับประทานอาหารว่าง การควบคุมเวลา การเดินดูคนเรียนในชั้นเรียนเมื่อวิทยากรเริ่มสอน ว่าใช้โปรแกรมทันตามที่วิทยากรสอนหรือไม่ ถ้ายังตามทัน วิทยากรผู้ช่วยอย่างเรา ก็ขอพักขาบ้างเถอะ แต่วิทยากรรุ่นพี่ บางทีก็มองว่า เราไม่ยอมลุกเดินเพื่อดูแลชั้นเรียน ฆ่ากันกลางอากาศด้วยคำพูดทีว่า “วิทยากรผู้ช่วย ช่วยลุกเดินบ้าง” ผู้ช่วยตัวเล็กอย่างเรา รีบลุกแทบไม่ทัน เพิ่งได้นั่งนะเนี่ย

ความจริงการพูดแบบนั้น ทำให้ฟังแล้วรู้สึกว่า โดนตำหนิค่ะ แต่ด้วยความที่เราเป็นเด็ก ก็เลยต้องยอม หลังจากเสร็จอบรมแต่ละวัน ขาเดินแทบไม่ได้เลยค่ะ ใส่ส้นสูงอีกต่างหาก เป็นการฝึกความอดทน ได้ดีจริงๆ