ใกล้เกลือกินด่าง

ก่อนจะมาเข้าทำงานที่ห้องสมุด มีโอกาสได้อ่านหนังสือที่ห้องสมุดค่อนข้างหลากหลายประเภท ทั้งวิชาการ ข่าว บทความ บันเทิง กีฬา ท่องเที่ยว วิชาชีพ นานาสาระ และไม่มีสาระจิปาถะ แต่เมื่อได้เข้ามาทำงานในห้องสมุดซึ่งมีหนังสือและทรัพยากรมากมายหลากหลายประเภท ได้จับหนังสืออยู่ทุกเมื่อเชื่อวันเพราะว่ามีหน้าที่ต้องเรียงหนังสือขึ้นชั้นบริการด้วย แต่กลับตรงข้ามกัน เพราะแทบจะไม่ได้อ่านหนังสือเลย แต่ละปีนับได้ไม่เกิน 10 เล่ม มีบ้างที่อ่านข่าวสารจากหนังสือพิมพ์ หรือหนังสือและวารสาร แต่ก็เฉพาะเรื่องที่สนใจเท่านั้น ซึ่งถือว่าน้อยมาก เมื่อเทียบกับตอนที่อยู่ข้างนอก ทั้ง ๆ ที่ตัวเราอยู่ในแหล่งของข้อมูลสารพัดประเภท แต่เรากลับไม่ได้ให้ความสนใจหรือใช้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านั้น เท่าที่ควรหรือแค่สักครึ่งหนึ่งของความสนใจใคร่รู้จากตอนที่อยู่ภายนอก

จึงเปรียบตัวเราเหมือนกับปลาที่ไม่ได้รับความเค็มจากน้ำทะเล ทั้ง ๆ ที่อยู่ในทะเลตลอดเวลา และเหมือนกับช้อนที่ไม่รู้รสแกง ทั้งๆ ที่ตัวมันได้สัมผัสกับแกงสารพัดประเภท  ซึ่งก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเกิดจากสาเหตุใดกันแน่ ถึงได้ทำให้เราห่างเหินกับการอ่านหนังสือหรือข้อมูลที่มีอยู่อย่างหลากหลายได้ขนาดนี้  ในบางครั้งก็คิดว่าคงเป็นเพราะวัยหรือสถานะที่ต้องรับผิดชอบภาระหน้าที่อย่างอื่นเพิ่มขึ้นจนลืม หรือเพราะเบื่อที่เห็นหนังสือจำนวนมากๆ อยู่ทุกวี่ทุกวัน หรือเพราะสาเหตุใดก็ตามแต่ ที่เราจะคิดขึ้นมาเพื่อหักล้างเหตุผลที่เราอ่านหรือสนใจหนังสือน้อยลง นั่นก็ย่อมแสดงให้เห็นว่าเราเป็นคนประเภท ใกล้เกลือกินด่าง คือไม่รู้จักสนใจไขว่คว้าสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่อยู่รายรอบตัวเรามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ได้นั่นเอง